Stilte

Gemert, maandag 26 november 2012

Na het overlijden van slechtvalk S2 is het al enige tijd erg stil op deze site.
Ook onze teleurstelling was en is erg groot, ze was zo dicht bij haar vrijlating en toen overleed zij plotseling. Vol ongeloof vernamen wij dat slechtvalk S2 dit in haar laatste fase tot terugkeer in de vrije natuur was overkomen. Na een succesvol verblijf en herstel van bijna een jaar bij één van onze (deskundige) leden van de VWG Gemert, onder verantwoordelijkheid van het vogelasiel Lierop/Someren, moesten ook wij accepteren dat ondanks al onze inspanningen het ons niet is gelukt om haar de vrijheid terug te geven. Wij hopen dat u begrip heeft voor de ontstane stilte op deze site, maar begrijpen ook dat u nog veel vragen heeft.

Inmiddels is het sectierapport binnen en is slechtvalk S2 voor het mogelijk opzetten naar een preparateur gebracht.
Gezien de ernstige aantasting van haar lichaam, veroorzaakt door de maden, is het niet mogelijk om haar in het geheel op te zetten. Wij zijn nu de mogelijkheid aan het bekijken of we haar toch op een gepaste wijze kunnen laten prepareren, dit met diep respect voor de vogel en dat dit vooral esthetisch verantwoord is.
De slechtvalk zal dan mogelijk aan een museum/instantie overgedragen worden waardoor de roofvogelvervolging, beschermingswerk van vogels, historie slechtvalk S2 ondersteunt met al het beeldmateriaal door een breed publiek gezien kan worden.
Mocht dit niet mogelijk zijn of afbreuk doen aan de herinnering van slechtvalk S2 dan zullen wij haar ten ruste leggen op de toren van de Mortel. Wij gaan in ieder geval hier heel weloverwogen, zorgvuldig en met veel respect mee om en zullen slechtvalk S2 die aandacht en bestemming geven die zij verdient.

Het neerschieten en het overlijden van slechtvalk S2 en de roofvogelvervolging in het algemeen sterkt ons om door te gaan met ons beschemingswerk. Wij bedanken u voor uw ondersteuning en medeleven in deze en hopen dat 2013 een succevol jaar zal zijn voor de slechtvalken op de toren van De Mortel.

Sectie S2
Zeer beknopte weergave:
Uit het uitvoerige sectierapport blijkt dat er geen bijzonderheden waren bij de macroscopie en microscopie (cytologie en histologie).
De conclusie is dat de vogel verder niets mankeerde. Er is een extra kleuring en onderzoek uitgevoerd, maar ook hier kwam niets bijzonders uit.
De vogel is door maden en de afvalstoffen hiervan om het leven gekomen.
Helaas kunnen maden ook gezonde individuen invaderen, dat is hier gebeurd.
Bron: sectieverslag patholoog en dierenarts.

Beelden webcams
I.v.m. de mogelijke terugkeer van slechtvalk S2 verzorgden wij live beelden via Ustream, de realisatie van deze beelden vergden dagelijks veel tijd van de webmaster, om hopelijk begrijpelijke redenen zijn we hiermee gestopt. Misschien startten we hiermee weer eind januari begin februari 2013. Enkele weken geleden hebben wij de computer voor groot onderhoud meegenomen uit de toren zodat u in de lente van 2013 weer hopelijk ongestoord kunt genieten van de beelden. Dit jaar nog zullen wij de computer weer installeren in de toren zodat u weer de refreshbeelden kunt zien en Pa slechtvalk en zijn nieuwe partner kunt volgen.

Vriendelijke groet,

nms VWG Gemert
Martin Vink

Extra informatie overlijden slechtvalk S2

 

Gemert, donderdag 18 oktober 2012

 

Geachte bezoekers, slechtvalkenliefhebbers,

Wij begrijpen uw teleurstellingen, boosheid en de vragen die daaruit voortkomen. Ook wij ervaren emoties en vragen ons nog steeds af waarom dit slechtvalk S2 is overkomen zo vlak voor haar succesvolle terugkeer in de vrije natuur. Maar dat is over het algemeen niet het beste moment om te discussiëren over beslissingen die eerder in alle rust zijn genomen en waarover de VWG eerder gecommuniceerd heeft maar die wij graag nogmaals verantwoorden.

Er zijn vele vragen ook bij ons en wij hopen die onderstaand weg te kunnen nemen.

 

Men stelt dat het valkenierstraject overgeslagen had moeten worden.
De slechtvalk heeft meer dan een jaar in gevangenschap doorgebracht. Dat is erg lang en leidt onherroepelijk tot conditieverlies bij de valk. Valkeniers weten als geen ander dat een goede conditie cruciaal is voor bepaalde soorten roofvogels om succesvol te kunnen jagen. Zij trainen hun jachtvogels dagelijks en brengen die op conditie omdat zij anders niet succesvol zijn.
De betrokken valkenier is zeer deskundig en heeft grote verdiensten op het gebied van bescherming van slechtvalken. Hij heeft eveneens ruime ervaring met revalidatie van slechtvalken, een kwaliteit waar weinigen in Nederland (nog) over beschikken.
Zijn training was louter gericht op het op niveau brengen van haar conditie. Niet zoals men zich afvraagt op jagen, dat kende ze immers al. De slechtvalk ongetraind loslaten zou ogenschijnlijk mooi zijn geweest maar de kans dat die daarna buiten het zicht van onze waarneming van honger zou sterven zou uitermate groot zijn geweest.
Wij hebben de noodzaak van deze stap, in het belang van slechtvalk S2, nadrukkelijk en uitvoerig besproken met andere deskundigen zoals Vogelbescherming Nederland, de Werkgroep Slechtvalk Nederland, de dierenarts en de valkenier en staan hier, ook nu nog, nog steeds volledig achter.

 

Datum overlijden slechtvalk S2.
Slechtvalk S2 heeft dinsdagavond 09 oktober nog gewoon geaast en er was niets bijzonders waar te nemen. De redenen hiervoor kunt u in eerdere berichtgeving nalezen. Woensdagochtend 10 oktober is zij dood aangetroffen door de valkenier waarbij hij bij nader onderzoek een besmetting met maden aantrof bij haar onderlichaam, hier zit tevens haar cloaca. De valkenier was en is hier helemaal kapot van en berichtte ons woensdagmiddag 10 oktober dat zij was overleden, hij heeft het hier nog steeds erg moeilijk mee. Direct na de vondst is slechtvalk S2 de vriezer ingegaan en op donderdagavond 11 oktober is zij bevroren aan ons overgedragen. Wij hebben haar geplaatst in een koelbox met diepvrieselementen en bij thuiskomst wederom in de vriezer geplaatst. I.o.m. met de dierenarts is er zatermorgen 13 oktober sectie verricht hiervoor hebben wij slechtvalk S2 op vrijdagavond 12 oktober uit de vriezer gehaald. Door het direct invriezen zijn de maden gedood en doet dit niets af aan de sectie en de mogelijke doodsoorzaak. Bij de sectie is een volle spiermaag aangetroffen met het aas van dinsdagavond 09 oktober. Nadere onderzoeksresultaten en mogelijke preciese doodsoorzaak wachten wij af.

 

Plaatsing persbericht Eindhovens Dagblad zondag 14 oktober 2012
Wij hebben bewust gewacht op het plaatsen van een persbericht op onze website omdat wij eerst de voorlopige bevindingen van de sectie op S2 wilden hebben zodat wij u juist konden informeren. In samenspraak met het vogelasiel is er zondag contact gezocht met het ED voor een afspraak om het overlijden kenbaar te maken nadat wij het gepubliceerd zouden hebben op onze website. Hier is iets misgegaan en is het ED direct tot publicatie overgegaan en hebben hierbij een onjuiste data gepubliceerd van haar overlijden. Na constatering van deze publicatie hebben wij direct ons volledige persbericht geplaatst op onze website waarna het ED hun persbericht hebben gewijzigd met vermelding van nadere gegevens. Wij nemen niemand iets kwalijk dat dit zo is gegaan maar hadden dat graag anders gezien, begrijpelijke emoties hebben hierin een rol gespeeld.

 

Het breken van een vleugel- of staartpen.
Het is niet meer dan normaal dat een vogel een vleugel- of staartpen breekt. Vaak ziet men bij roofvogels in de vlucht dat er een pen ontbreekt. Op zich is dit geen probleem alleen wij en de valkenier wilde met slechtvalk S2 geen enkel risico lopen en haar in een zo goed mogelijke optimale conditie en verenkleed haar vrijheid teruggeven. Het breken van deze vleugelpen heeft niets te maken met de deskundigheid van de valkenier of het overlijden van slechtvalk S2!

 

Opstandigheid slechtvalk S2
Dit heeft niets te maken met haar dood of beschadiging van haar buitenste vleugelpen, dit is normaal gedrag en zie hiervoor eerdere berichtgeving op onze website.

 

Tijdstip van besmetting en het overlijden van S2.
De besmetting door waarschijnlijk een groene vleesvlieg heeft 24 tot 48 uur voor haar overlijden plaatsgevonden. Deze besmetting was niet te constateren door de valkenier en is in de regel pas zichtbaar als het te laat is, vaak na overlijden. Zie hiervoor de diverse publicaties op het internet.

 

Wat gebeurt er met haar lichaam.
Slechtvalk S2 wordt momenteel bewaard in een diepvries. Wij zijn nog in overleg over een respectvolle wijze waarop we haar voor de eeuwigheid willen bestemmen.

 

Wij begrijpen heel goed dat u allen zeer ontdaan bent en treuren over het overlijden van slechtvalk S2 en nog veel vragen hebben net zoals wij maar verzoeken u vriendelijk vertrouwen uit te spreken over de doktoren, de valkeniers en de vele vrijwilligers die zich zo ingezet hebben voor het herstel van slechtvalk S2. Ondanks hun geweldige inspanningen heeft het noodlot onverwacht toegeslagen en heeft het niet zo mogen zijn dat zij haar vrijheid terug heeft gekregen. Diep respect en dank van onze zijde voor hen die slechtvalk S2 hebben verzorgt, de donateurs en zij die ons middels de vele steun- en dankbetuigingen hebben gesteund bij het overlijden van slechtvalk S2.

 

Wij houden u op de hoogte.

 

Vogelwerkgroep Gemert,

Arno Teunissen en Martin Vink

Groene vleesvlieg

De groene vleesvlieg (Phaenicia sericata) is een algemeen voorkomende vlieg.

De vlieg kan tussen de 10 en 14 mm lang worden, en is te herkennen aan de metaalachtige blauwgroene of gouden kleuring met zwarte noteringen op de rug. Verwarring met de boter- of vuurvlieg komt veel voor.

De groene vleesvlieg leeft vooral als larve (made) van vlees van levende dieren, en is berucht in de veehouderij omdat onder andere schapen levend worden opgegeten (Myiasis). Andere soorten vleesvliegen zetten de eitjes af op andere dieren of de maden leven van mest, zoals de keizersvleesvlieg (Lucilia caesar). De soort Lucilia bufonivora zet de eitjes af in de neusgaten van levende padden, waarna de larven eerst de kop van binnenuit consumeren met de dood tot gevolg. Vervolgens wordt het kadaver verder uitgehold.

Myiasis

Myiasis of huidmadenziekte is een ziekte die wordt veroorzaakt door de larven van een aantal soorten diptera. Deze insecten behoren tot de orde van de tweevleugeligen. Myiasis komt het meeste voor bij vee. Het levert grote schade op bij schapen, kippen en konijnen. Er zijn ook gevallen bekend van myiasis bij runderen.

In plattelandsgebieden in tropische en subtropische regio's komt de ziekte ook regelmatig voor bij mensen.

Verloop van de ziekte bij schapen

Een bekende veroorzaker is de groene vleesvlieg (Lucilia sericata, ook wel blauwgroene bromvlieg of schapengoudvlieg genoemd). De vlieg legt haar eitjes op warme en vochtige plaatsen, vaak in de wol van schapen. Binnen enkele uren tot dagen komen er maden uit de eitjes, die zich met mondhaken vastzetten aan de huid van het schaap. De larven boren zich onder de huidoppervlakte en zetten het onderhuidse weefsel aan tot rotten zodat ze de opgeloste voedingsbestanddelen kunnen opnemen. Hier voeden de maden zich met het vlees uit de huid.

De rottende geur werkt zeer attractief en kan andere insecten aantrekken op relatief grote afstanden. Een besmet dier komt dus in een vicieuze cirkel terecht: steeds meer van de beesten zullen hun eitjes komen afzetten op het slachtoffer.

Wanneer er veel maden op een schaap zitten, kan het schaap binnen een week sterven.

Myiasis bij kippen en konijnen

Ook bij kippen en konijnen kunnen deze symptomen voorkomen. Vooral het konijn lijkt gevoelig voor deze ziekte.

Voor een konijn of een kip kunnen de ziekteverschijnselen reeds binnen de 24-48 uur fataal zijn.

Maatregelen

Om te voorkomen dat een besmet dier door de rottende geur steeds meer insecten aantrekt, kan men een met myiasis besmet schaap het beste isoleren en voor verder contact met vliegen en andere insecten beschermen.

In het geval van kippen en konijnen is het cruciaal om kooien en stro proper te houden. De mestgeur trekt namelijk meer insecten, denk aan de mestkever aan. In het seizoen, dat van mei tot september loopt, is het goed de dieren op te volgen, zodat er geen resten mest blijven hangen aan de staart of het achterwerk.

De larven moeten met een pincet worden verwijderd. Voor men de ziekte opmerkt is het vaak al in een gevorderd stadium. In dat stadium zal professionele hulp noodzakelijk zijn, aangezien het dier zal lijden aan bloedvergiftiging en infecties zodat antibiotica moet worden toegediend. Het is beter om de besmetting voor te zijn en extra waakzaamheid in het seizoen (mei-september) is dan ook aangeraden.

Australië

De groene vleesvlieg is ook naar Australië geëxporteerd, maar veroorzaakt daar minder problemen dan de in Australië inheemse soort (Lucilia caprina).

Madentherapie

De eigenschap van de larven om rottend vlees op te eten wordt gebruikt in de zogenaamde madentherapie, een geneeskundige behandeling voor wonden die maar niet willen genezen.

Bronnen

  • Dwight D. Bowman Georgis Parasitology for Veterinarian Sixth Edition
  • Review: Foreign Animal Diseases: Screwworm Myiasis, Amerikaanse Universiteit van Georgia.

Externe links

Woelen in de wond

“Het is wel een raar idee ja, maden op je been”, vertelt Hans, die op de middag van het interview net verse maden had gekregen. “Ik heb ze wel eens gezien. Als ze erop gaan zijn ze twee mm en als ze er na een paar dagen afgaan ongeveer een centimeter. Het stinkt ook wel als ik het laken optil. Dan leg ik de visite maar uit dat ik het niet ben, maar zij”, glimlacht hij. En hoe voelt het? “Het doet geen pijn, het kriebelt meer. Ze woelen als het ware over de wond en soms is dat geen fijn gevoel, maar een verdoving heb ik niet nodig. En ik ben maandenlang koortsvrij geweest zonder antibiotica, dankzij de maden. Wat mij betreft is een behandeling met maden een oude methode die wel weer opnieuw uit de kast gehaald mag worden. Op een steriele manier natuurlijk.”

Slechtvalk S2 onverwachts gestorven

Gemert, zondag 14 oktober 2012

Slechtvalk S2 is eerder deze week onverwachts gestorven. Sectie door een dierenarts heeft uitgewezen dat haar dood een gevolg is van een invasie van vliegenlarven. Alle betrokkenen zijn zeer ontdaan door de dood van S2. Dit gevoel wordt extra versterkt omdat ze op het punt stond om succesvol terug te keren in de natuur.

De bekende slechtvalk S2, die sinds 2007 succesvol broedde op de zendmast in De Mortel, werd vorig jaar gevonden met een gebroken vleugel. Bij nader onderzoek bleek de gebroken vleugel het gevolg van een hagelschot. Dierenarts Caroline Hommers slaagde erin om samen met Dirk Riemersma de vleugelbreuk operatief te herstellen. Na enkele maanden bleek de vleugel voldoende hersteld. Haar vrijlating werd uitgesteld tot dit najaar. Haar plek op de zendmast was inmiddels ingenomen door een andere slechtvalk, en we wilden haar een territoriumgevecht besparen.

Onder verantwoordelijkheid van het vogelasiel Someren werd de slechtvalk gehuisvest in een rustige omgeving waar zij in afwachting van de vrijlating verder kon herstellen en ruien. Vorige maand werd ze van daaruit overgebracht naar een valkenier voor de laatste fase van het revalidatieproces. De valkenier zou het conditieverlies, ontstaan door gevangenschap, weer op peil brengen. Daarna zou ze weer in staat zijn om zelfstandig prooien te kunnen vangen.

De valkenier, zeer deskundig en ervaren met slechtvalken, stond op het punt om met de training te beginnen. Hiermee is gewacht tot de laatste vleugelpennen waren volgroeid. Het was de inschatting dat S2 weer goed zou kunnen vliegen en over enkele weken verantwoord losgelaten zou kunnen worden.

De valkenier trof de slechtvalk eerder deze week ‘s ochtends dood aan. S2 had de avond ervoor nog gewoon gegeten en had geen enkel teken van ziekte vertoond. Roofvogels tonen dat doorgaans zeer laat, want zij kunnen het zich niet permitteren om ziek te zijn. Ook als ze na enkele dagen van een ziekte zouden herstellen, dan zijn ze in de vrije natuur door voedselgebrek zodanig verzwakt dat zij niet meer in staat zijn om prooien te vangen en zijn dan vaak ten dode opgeschreven. De kans is dan groot dat de predators dan zelf als wordt prooi gezien. Om deze redenen gaan ze door tot het bittere einde.

Bij nader onderzoek door de valkenier bleek dat het onderlichaam was aangetast. Juist omdat hij de valk nog even rust had gegund om volledig te ruien, de aantasting door de veren bedekt was en de valk zelf geen tekenen van ziekte heeft vertoond, heeft hij dat niet kunnen waarnemen. De valkenier is zeer ontdaan dat dit juist bij hem, bij deze bijzondere vogel en in deze fase is gebeurd.

Slechtvalk S2 is vervolgens voor onderzoek overgebracht naar dierenarts Caroline Hommers. Zij heeft geconstateerd dat de doodsoorzaak het gevolg is van een invasie van maden of wel vliegenlarven, Myiasis genaamd. De larven voeden zich in een bepaald stadium van hun leven met dood of levend weefsel van een gastheer. Maden leven meestal in kadavers, maar kunnen ook vitaal weefsel invaderen, vooral via een open wond. Een volwassen vlieg legt eitjes op de bewuste plek, waarna deze kort na het leggen uitkomen. Onder ideale omstandigheden kunnen de eitjes binnen enkele uren uitkomen en kunnen de larven zich door de huid richting de buikholte begeven. Ze veroorzaken een massale weefseldestructie. Dit kan binnen 24-48 uur tot de dood lijden. Een laatste röntgenfoto bevestigde onmiskenbaar dat het hier om S2 ging. De witte kleurring S2 en de voetring van het vogeltrekstation waren immers tijdelijk verwijderd in verband met de voor de training aangebrachte riempjes. Een korte verklaring van Caroline Hommers is onderaan dit bericht gevoegd.

Helaas, helaas komt hiermee een einde aan het zeer bijzondere verhaal van S2. De bekende, zoniet de bekendste slechtvalk van de afgelopen jaren. We hadden haar nog zo graag een nieuwe toekomst gegund en waren ons al op haar vrijlating aan het voorbereiden. Dutch Radio Engineering had al een speciale zender gemaakt waarmee we S2 na haar vrijlating nog enkele maanden hadden kunnen volgen en die daarna zou afvallen. Enting Films stond al klaar om haar eerste vleugelslagen in de lucht te filmen voor de documentaire die over S2 zou worden gemaakt.
Het heeft niet zo mogen zijn, het verhaal eindigt hier abrupt.

De Vogelwerkgroep Gemert dankt al diegenen die zich de afgelopen maanden hebben ingespannen voor slechtvalk S2. De dierenartsen, het Vogelasiel Someren, de valkenier, Vogelbescherming Nederland, de Werkgroep Slechtvalk Nederland, alle donateurs die aan de revalidatie van S2 hebben bijgedragen en alle trouwe volgers die haar al die jaren hebben bewonderd.

Verklaring Dierenarts:

Doodsoorzaak slechtvalk S2       

Om er 100% zeker van te zijn dat we hier inderdaad met S2 te maken hebben, is er eerst een röntgenfoto gemaakt van de    rechtervleugel. Hierop zijn duidelijk de oude breuken te zien. Echter is ook duidelijk te zien, dat alle botten weer goed met elkaar vergroeid zijn. Er zou dan ook geen twijfel hebben bestaan over het weer prima kunnen functioneren van deze vleugel. Helaas zullen we dit niet meer kunnen waarnemen.

Tijdens de sectie welke op S2 is verricht is geconstateerd dat deze is overleden aan een invasie van maden of wel vliegenlarven, Myiasis genaamd. De larven voeden zich in een bepaald stadium van hun leven met dood of levend weefsel van een gastheer. Maden leven meestal in kadavers, maar kunnen ook vitaal weefsel invaderen, vooral via een open wond. Een volwassen vlieg legt eitjes op de bewuste plek, waarna deze kort na het leggen uitkomen. Onder ideale omstandigheden kunnen de eitjes binnen enkele uren uitkomen en kunnen de larven zich door de huid richting de buikholte begeven. Ze veroorzaken een massale weefseldestructie. Dit kan binnen 24-48 uur tot de dood lijden.

Met pijn in mijn hart neem ik afscheid van S2.

Het is heel prettig geweest met S2 en alle mensen eromheen samen te werken, om zo te kunnen bijdragen aan een stukje behoudt van de Nederlandse fauna.

Helaas is deze bijzondere vogel ons toch te vroeg afgenomen.

 

Drs. Caroline Hommers

Wij hebben gewacht op deze eerste onderzoeksresultaten van Caroline Hommers omtrent de dood van slechtvalk S2 en moeten u helaas dit zeer slechte en intrieste bericht mededelen. Ze was er zo dichtbij en dan gaat het alsnog mis!

 

VWG Gemert
Arno Teunissen en Martin Vink

Opstandige slechtvalk S2

Gemert, vrijdag 05 oktober 2012

Vandaag hebben wij contact gehad met de valkenier die op dit moment bezig is met de training en het verdere herstel van slechtvalk S2 voor haar terugkeer in de vrije natuur.S2 verblijft al enige weken bij deze valkenier en hij is zeer positief over de stand en de synchrone bewegingen van haar vleugels. Er is vakwerk verricht door de dierenartsen Caroline Hommers en Dirk Riemersma, een complexe breuk die goed is hersteld door hun operatieve ingreep!

Toch treedt er enige vertraging op in haar herstel en training tot terugkeer in de vrije natuur. Slechtvalk S2 wordt een beetje opstandig en accepteert niet meer haar lot. Was ze ogenschijnlijk zeer rustig en snel zeeg bij de asielhouder/valkenier die haar uit het verblijf haalde zo onstuimig is ze nu bij de gespecialiseerde valkenier die haar op een goede conditie moet brengen.Dit is een bekend gedrag bij wilde roofvogels die door valkeniers worden getraind. Aanvankelijk ogenschijnlijk rustig maar vervolgens protest als de eerste angst is overwonnen. De valkenier moet dan vasthoudend zijn en opnieuw het vertrouwen winnen waarna weer vooruitgang kan worden geboekt. Slechtvalk S2 heeft ook één oude buitenste vleugelpen gebroken die zij nog moet ruien. Op zich is dit geen probleem maar de naastliggende nieuwe vleugelpen is nog in de groei en loopt nu wel extra gevaar op voor beschadiging. De valkenier heeft daarom besloten om haar nog een paar weken met rust te laten zodat deze nieuwe pen en de buitenste pen rustig kunnen ruien en verder kunnen ontwikkelen.

De verwachting is nu dat over drie weken begonnen kan worden met het los vliegen van S2 en dat haar dan de loer gedraaid kan worden voor een goede conditieopbouw. Dat impliceert dat haar vrijlating op zijn vroegst medio november plaats kan vinden.

Ook ons geduld wordt op de proef gesteld en lijkt het op een teleurstelling maar voor een goede overlevingskans van slechtvalk S2 menen wij
dat dit de enige en juiste weg is die wij moeten volgen en nu geen overhaaste beslissingen moeten nemen.

Wij houden u op de hoogte van de verdere ontwikkelingen van slechtvalk S2

VWG Gemert

Slechtvalk S2 bij valkenier

Gemert, woensdag 19 september 2012

De slechtvalk wordt momenteel tam gemaakt, ofwel  “zeeg gemaakt” of “afgedragen” zoals dat in valkerijtermen heet. De vogel moet dan wennen aan een voor haar vreemde omgeving en haar natuurlijke angst voor de valkenier overwinnen. Dat is nodig om haar vervolgens los te kunnen vliegen.

Zoals te zien is op de beelden verloopt dat al goed. S2 zit rustig op het blok en laat zich rustig opnemen. Ook eet “aast” ze al op de handschoen. Al enkele dagen nadat ze uit haar revalidatieverblijf was gehaald en voorzien was van schoentjes en riempjes vertoonde ze dit gedrag.

S2 toont zich een snelle leerling. Ze is inmiddels overgebracht naar de valkenier die haar zal laten vliegen. Die is momenteel bezig om S2 ook aan hem te laten wennen en aan de “loer”. De loer is een kunstprooi aan een touwtje en waarop aas is bevestigd. S2 moet nu leren dat ze die pakt om aan voedsel te komen. Zodra ze de loer ziet als prooi en niet twijfelt om die te pakken kan de valkenier haar “de loer draaien”. De valk vliegt daarbij los en probeert steeds sneller de loer te pakken. Daarmee kan naar verwachting binnen enkele weken worden begonnen en bouwt ze haar conditie weer op.

 

{youtube}https://www.youtube.com/watch? v=_rQP_4JVNIU{/youtube}

 

Inmiddels zijn er nu ook weer live-beelden te zien op ons ustreamkanaal.
Wij zijn nog bezig met testen maar het begin is er en laten we hopen dat het goed werkt zodat u straks de terugkeer van slechtvalk S2 live kunt volgen.

 http://www.ustream.tv/channel/vwggemert

 

Vriendelijke groet,

 

VWG Gemert

Bezoek aan dierenarts voor röntgenfoto

Gemert, woensdag 28 augustus 2012

Woensdagavond is slechtvalk S2 op bezoek geweest bij dierenarts Caroline Hommers voor een röntgenfoto van haar vleugel.
Hierop is te zien dat het bot goed is vergroeid, volgens de dierenarts is het bot nu waarschijnlijk sterker dan ooit.

VWG Gemert

28 augustus Slechtvalk S2
 

De eerste voorbereidingen

Gemert, vrijdag 24 augustus 2012

Eindelijk is het zover, slechtvalk S2 gaat nu daadwerkelijk werken aan haar terugkeer in de vrije natuur!
De bedoeling was dat wij enkele weken geleden hiermee al zouden starten maar gezien haar rui en de zeer warme weersomstandigheden van de afgelopen week hebben wij besloten om nu pas te beginnen met de voorbereidingen.
Vandaag heeft de valkenier haar uit de volière gehaald alwaar ze de afgelopen maanden in alle rust heeft kunnen herstellen van haar verwondingen. Dat deze rustperiode slechtvalk S2 ten goede is gekomen blijkt wel uit haar verenkleed, op 2 handpennen en 2 staartpennen na heeft ze haar volledige verenkleed geruid. Het is bijzonder dat een wilde vogel in gevangenschap zo goed door de rui komt, hieruit blijkt dat de gekozen opvang en rust gelukkig een juiste keuze is geweest. Nog niet alle nieuwe pennen zijn volledig volgroeid maar ze is gezond en klaar voor de volgende fase.
De valkenier heeft slechtvalk S2 vandaag voorzien van "schoentjes", dit zijn lederen bandjes die om haar poten zijn bevestigd. Hiervoor moesten wij wel haar witte kleurring (S2) en de metalen ring van het vogeltrekstation verwijderen maar deze zullen op een later tijdstip m.b.v. een ringer worden herplaatst.
De komende weken zal ze handtam gemaakt worden en daarna zal ze trainingen ondergaan om haar conditie op peil te brengen.
Wij houden u de komende weken op de hoogte van haar vorderingen!

 

Filmpje: De eerste voorbereidingen

 

VWG Gemert
 

Status slechtvalk S2

Gemert, vrijdag 03 augustus 2012

Het is zo ver, we gaan S2 de komende weken klaar maken voor haar terugkeer in de vrije natuur!
Ze is nog niet geheel door de rui maar ze is er klaar voor. Binnenkort krijgt ze haar "schoentjes" aangemeten, leren riempjes om haar poten.
Aan deze schoentjes kunnen leren veters zodat de valkenier haar zeeg (tam) kan maken. Dat zal hij doen door haar te laten azen op de handschoen. Als ze redelijk zeeg is gaat ze daadwerkelijk naar een andere valkenier die haar verder zal trainen zodat ze een goede conditie kan opbouwen en zelfstandig een prooi kan slaan. Naar verwachting zal ze eind september begin oktober klaar zijn om losgelaten te worden.
Wij zullen u de komende tijd via deze website op de hoogte houden van haar ontwikkelingen.

VWG Gemert

S2 in de laatste fase van haar revalidatieproces

Gemert, zondag 8 juli 2012

De afgelopen maanden heeft S2 in alle rust nog kunnen herstellen en ruien waardoor haar verenpak voor een deel weer is vernieuwd. Wij wachten nog dat de rui helemaal voorbij is en dan gaat ze naar de valkenier voor de laatste fase in haar revalidatieproces. Hierbij zal de valk weer ‘in conditie’ worden gebracht. Voor roofvogels die hun prooien moeten vangen is dat essentieel. Voor zaadeters of aaseters  zoals bijvoorbeeld een buizerd kan bij revalidatie in deze laatste fase veelal worden volstaan met een grotere zogenaamde uitwenvolière waarin ze voor hun soort voldoende conditie kunnen opbouwen om weer zelfstandig aan voedsel te kunnen komen. Maar soorten als havik, sperwer en slechtvalk die voor hun revalidatie noodgedwongen langere tijd in gevangenschap hebben doorgebracht is een volière, hoe groot dan ook, onvoldoende om weer op conditie te kunnen komen. Zij moeten in topconditie zijn om hun prooien te kunnen bemachtigen. Het zomaar weer vrijlaten van deze vogels leidt vrijwel zeker tot een hongerdood en is dan ook onverantwoord.

De enige methode om dergelijke vogels weer in conditie te brengen is de zogenaamde valkerijmethode. Valkeniers jagen immers met dergelijke vogels die daarvoor  in een topconditie moeten zijn om aan een prooi te kunnen komen. De technieken die zij daarvoor gebruiken zijn al eeuwen oud.

De eerste stap bestaat eruit om een vogel tam of ‘zeeg’ te maken. De valkenier moet dan het vertrouwen krijgen van de valk. Hoewel  valkeniers tegenwoordig hun eigen vogels kweken werden deze door vroegere valkeniers uit de natuur gevangen en moesten dan ook zeeg worden gemaakt. In een periode van enkele weken ‘draagt’ de valkenier de vogel dan heel intensief waarbij de vogel wordt gevoerd door de valkenier. Na enige tijd overwint de vogel zijn natuurlijke schuwheid en beseft dan dat die voor het voedsel afhankelijk is van de valkenier. Dat is het moment om de valk kennis te laten maken met de loer, een kunstprooi die aan een lijn kan worden rondgedraaid en waarop een stukje aas kan worden bevestigd. Telkens als de valk deze loer ‘slaat’ wordt zij beloond met aas. Aanvankelijk gebeurt dat binnen en is de valk zelf nog aangelijnd, maar zodra er voldoende vertrouwen met de valkenier en gewenning aan de loer is opgebouwd kan de valk buiten los worden gelaten. Vanaf dat moment zal de valk dagelijks op de loer worden gevlogen. En omdat ze daarop uiteindelijk steeds wordt beloond zal ze steeds  gemotiveerder worden om die te pakken. Vanaf dat moment zal de conditie van de vogel met sprongen vooruit gaan. Dan komt ook het vakmanschap van de valkenier van pas. Die moet de loer met een steeds sneller wordende valk steeds sneller draaien. De kunst is om de loer zo vlak mogelijk voor de valk door te draaien waardoor deze maximaal gemotiveerd wordt en zich maximaal inspant. Bij een slechtvalk die eenmaal op conditie is gaat dat met enorme snelheden en dat vereist een zeer goede timing van de valkenier.

Zodra de valk op deze wijze op conditie is gebracht zal zij weer in staat zijn om zelfstandig prooien te vangen en kan de valk worden losgelaten. Zodra de valk haar eerste prooi heeft gevangen en verorbert zal ze geen prikkel meer hebben om naar de valkenier te komen of de loer te slaan, ze heeft immers haar voedsel binnen. Dat was ook de grote angst van de vroegere valkeniers die met in het wild gevangen slechtvalken jaagden. Zodra die buiten hun zicht een prooi zou slaan en gingen verorberen is die  immers niet meer afhankelijk van de valkenier en komt niet meer naar hem of de loer toe. De valkenier moet dan hopen dat de volgende dag die prikkel er wel weer is en zal dan proberen om de vogel weer terug te krijgen. Slaat de valk  echter voor een tweede keer buiten zijn zicht een prooi dan wordt de kans heel snel kleiner dat de valkenier de vogel ooit nog weer kan invangen. De vogel beseft heel snel dat hij weer zelfstandig prooien kan vangen en niet langer afhankelijk is van de valkenier. De vogel is dan in enkele dagen tijd weer volledig verwilderd.

S2 zal de komende tijd bovenstaande training ondergaan. Een extra spannend moment daarin is nog het moment waarop ze voor het eerst buiten los zal worden gevlogen aan de loer. Op dat moment zullen we pas echt weten of haar vleugel zodanig is hersteld dat ze daarmee weer goed kan vliegen of dat onverhoopt toch blijkt dat die onherstelbaar beschadigd is.

Wij houden u op de hoogte.

VWG Gemert